Slow life to idea ciesząca się w naszym kraju dużym zainteresowaniem. Jak już sama nazwa podpowiada, slow life to inaczej życie w zwolnionym tempie, wolne od codziennego zabiegania, korporacji i niezdrowego jedzenia. Jak więc wdrożyć tę koncepcję w życie i jakimi zasadami się kieruje?
Początki powstania idei
Jej powstanie wiąże się z historią jaka miała miejsce w latach 80-tych w restauracji McDonald’s w Rzymie. Carlo Petrini ówczesny krytyk kulinarny przeciwstawił się zbytniej popularności restauracji, serwującej szybkie i niezdrowe posiłki. Stąd w odpowiedzi na jego wyznanie w opozycji do fast food powstała slow food, czyli świeże i naturalne składniki, z których można przygotować samodzielny i czasochłonny posiłek. Współcześnie slow food przeszło również na inne dziedziny życia, ogólnie tworząc slow life, co już widać stało się popularne w Polsce.
Zasady slow life
Slow life to życie tu i teraz bez żadnego pośpiechu, dbające o zdrową równowagę między życiem zawodowym, a prywatnym. To życie w pełnym spokoju. Główną zasadą tej koncepcji jest wyznaczanie sobie celów, by nie skupiać się na błahych sprawach, trwoniących nasz cenny czas tak jak jest w przypadku np. siedzenia przed telewizorem czy komórką. Kolejna reguła dotyczy dbania o relacje z bliskimi oraz dbania o samego siebie, znajdując czas tylko dla siebie dla zapewnienia sobie komfortu psychicznego. Slow life to także porządek w kuchni, w szafie i kosmetykach. Chodzi o to, by unikać gotowych produktów. Jedzenie przygotowywać samodzielnie ze świeżych składników. Kolejna kwestia to sięganie tylko i wyłącznie po naturalne kosmetyki oraz ubrania wykonane z organicznych materiałów. Slow life polega na kontrolowaniu przypływających do siebie informacji. Oczywistym faktem jest to, że nie da się weryfikować co mówią do nas ludzie, jednak warto zapewnić sobie pewien komfort psychiczny, np. wyłączając komputer czy telefon, by odciąć się od przymusu życia „na bieżąco”. Slow life to także życie w zgodzie z naturą, ufanie własnym emocjom, nie gromadzenie rzeczy, docenianie teraźniejszości oraz utrzymywanie w sobie dziecięcej ciekawości.
